500 gotowych pytań – Ślubna umowa bez tajemnic. O co pytać fotografa ślubnego? Jakie są pytania do sali weselnej? Jakie są pytania do florystki o bukiet ślubny? Ślubna umowa bez tajemnic, czyli gotowa lista pytań, które warto zadać przed podjęciem ostatecznej decyzji i podpisaniem umowy. Pytania również pomogą Ci, zabezpieczyć Jakie pytania mogę zadać leśniczemu w wywiadzie? Natychmiastowa odpowiedź na Twoje pytanie. jakie bylo jego najciekawsze przezycie w lesie, czy ludzie Prawdziwym hitem są pytania Karnowskiego w wywiadzie "Sieci". W tygodniku "Sieci", bliskim Prawu i Sprawiedliwości, ukazał się szumnie zapowiadany wywiad z Jarosławem Kaczyńskim, w którym Jest to jedno z najlepszych pytań, jakie można zadać w pierwszej rozmowie kwalifikacyjnej, ponieważ pokazuje ono, jak ważna jest współpraca z resztą biznesu. Ankieter wyczuje Twoją chęć do bycia graczem zespołowym, który jest chętny do współpracy ze współpracownikami i gotowy do stworzenia najlepszej możliwej podróży klienta. Kolejne pytania powinny dotyczyć przewlekłych chorób oraz przyjmowanych leków. Warto je zadać osobiście, nie tylko zapisać w ankiecie, np. czasami antykoncepcja hormonalna nie jest zaliczana przez klientkę do grupy leków, a estrogen w niej zawarty jest najczęstszą przyczyną powstawania przebarwień. Zadawanie pytań na pierwszym spotkaniu z architektem wnętrz pomoże rozwiać ewentualne wątpliwości i poznać możliwości współpracy. Przede wszystkim, warto przed spotkaniem zrobić listę pytań, które pomogą lepiej zrozumieć proces projektowania i dopasować projekt do konkretnych potrzeb. Pytania mogą dotyczyć różnych . Odpowiedzi Ouanda odpowiedział(a) o 21:38 Możesz popytać o pracę dla gazetki. Co robi, czy to lubi, czy umieszczane w niej treści są zgodne z jego poglądami, itd. Można popytać o wiele rzeczy, np. czy czyjs artykuł w gazetce się mu podobał? 5 0 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Strona Główna › Poradnik artysty › 10 pytań, na które każdy artysta powinien mieć gotową odpowiedź Pytania do artysty | Fot. Jean Pierre Brungs Każdy artysta, prędzej czy później, będzie musiał odpowiedzieć na kilka pytań. Czy będzie to rozmowa z potencjalnym nabywcą, dziennikarzem, czy przedstawicielem galerii – artysta powinien być przygotowany na udzielanie odpowiedzi. Ludzie będą chcieli dowiedzieć się czegoś więcej na temat jego twórczości. Jeśli zajmujesz się działalnością artystyczną, wiedz, że ty również będziesz musiał rozmawiać z ludźmi na temat swoich prac. Chyba że zamkniesz się w domu i nie wyściubisz nosa za próg aż do późnej starości. Ale przecież nie o to chodzi w sztuce, żeby się ukrywać, prawda? Jest dokładnie odwrotnie. Może się zdarzyć, że ktoś zaskoczy cię pytaniem, o którym wcześniej nawet byś nie pomyślał. Jeśli nie chcesz się zbłaźnić, lepiej przygotuj się zawczasu. Dzięki temu z pewnością osiągniesz pożądane rezultaty w swojej pracy i z większą łatwością rozwiniesz karierę artystyczną. Pytania do artysty Jakie pytania padają najczęściej podczas rozmów i wywiadów z artystami? Przedstawiam dziesięć najważniejszych. Takich, na które po prostu musisz mieć przygotowane odpowiedzi. Od tego zależy sposób, w jaki inni będą cię odbierać. 1. Jakie cele stawiasz sobie w pracy artystycznej? Chociaż wielu artystów uznałoby to pytanie za dość uciążliwe, jest ono niezwykle ważne w całym procesie poznawania twórcy. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że takie pytanie zostanie zadane (w takiej czy innej formie). Twórczość artystyczna zwykle ma jakiś cel – coś przedstawić, zwrócić uwagę na ważne kwestie społeczne, wyjaśnić problemy natury filozoficznej bądź moralnej. W ten sposób praca artysty zyskuje na znaczeniu. Staje się potrzebna nie tylko po to, by odbiorcy mogli nacieszyć oczy. Przynosi coś więcej. Przykład: Być może jesteś artystą pracującym z materiałami podlegającymi recyklingowi, ponieważ inspiruje cię ich faktura i elastyczność. Pracując z tymi materiałami, zastanawiałeś się nad śmieciami oraz ich szkodliwością. W związku z tym twoja praca pozwala ci komentować i popularyzować kwestie związane z ochroną środowiska. 2. Kto wpłynął na ciebie najbardziej? Jak każdy artysta, masz pewnie grono ulubionych twórców, nauczycieli czy innych inspirujących cię osób. Być może ktoś zmotywował cię do podjęcia pracy artystycznej. A może jakieś konkretne dzieło wpłynęło na kształtowanie się twojego stylu bądź dobór tematyki. Niezależnie od uprawianej przez ciebie dziedziny sztuki możesz być prawie pewnym, że to pytanie pojawi się w wywiadzie. Warto dobrze przygotować odpowiedź, ponieważ w ten sposób ułatwisz odbiorcom i nabywcom kategoryzowanie twoich prac. To ważne, by mogli dokonać konkretnego odniesienia w stosunku do innych artystów i całego rynku sztuki. Przykład: Znam pewnego malarza, który jest wielkim miłośnikiem obrazów Beksińskiego. Prawie zawsze, kiedy się spotykamy, pada to nazwisko. Bez wątpienia ten ceniony surrealista bardzo wpłynął na mojego znajomego. Właśnie o takiej inspiracji warto wspomnieć podczas wywiadu. 3. Jak rozwijała się twoja kariera? To kolejne ważne pytanie pojawiające się w wywiadzie z artystą. Myślę, że bez poruszenia tej kwestii się nie obejdzie. Dlaczego? Ponieważ właśnie to pytanie pozwala zorientować się, czy można kogoś traktować poważnie jako artystę. Wbrew powszechnemu przekonaniu, zwyczajne stworzenie dzieła nie jest jedynym wyznacznikiem sukcesu. W świecie sztuki trzeba podjąć o wiele większy wysiłek, by zapewnić stały rozwój swojej kariery. Potencjalni nabywcy oraz przedstawiciele galerii będą chcieli mieć pewność, że przemyślałeś poszczególne etapy swojej kariery. W takim wypadku stajesz się osobą, w którą warto inwestować. Podawaj informacje o swoim doświadczeniu zawodowym, wystawach, konkursach i innych wydarzeniach, w których brałeś udział. Unikaj udzielania odpowiedzi sprawiającej wrażenie, że ​​twoje sukcesy są wynikiem przypadku. Ukaż strategiczne myślenie i poważne traktowanie swojej kariery artystycznej. 4. Z którego dzieła jesteś najbardziej dumny (i dlaczego)? To dość podchwytliwe pytanie. Dlaczego? Ponieważ faworyzowanie jednej pracy może negatywnie odbić się na sprzedaży pozostałych. Z drugiej jednak strony, trudno zaufać artyście, który nie ma swoich ulubionych prac. To tak, jakby udawał, że wszystkie są równie dobre. A przecież wiadomo, że nie są. Każda praca jest indywidualna i niepowtarzalna, a przy tym nie wszystkie są tak samo udane. Pamiętaj też, że każdy człowiek może mieć odmienne gusta i poglądy. W dodatku artysta wie o swoich pracach więcej niż odbiorcy. Zna ich historię oraz pamięta (zazwyczaj), co mu nie wyszło tak, jak to sobie zaplanował. Oczywiście są to kwestie istotne tylko dla autora, ale z ich powodu może zrazić kogoś do kupna konkretnego dzieła. 5. Co cię inspiruje? To pytanie może dotyczyć całej twórczości danego artysty lub pojedynczego dzieła. Tworzenie jest procesem, który zawsze ma jakieś źródło. Coś (lub ktoś) inspiruje do rozpoczęcia pracy. Nie ma innej możliwości. Nic więc dziwnego, że pytanie na ten temat pada podczas wywiadów. Pozwala nie tylko poznać część historii artysty, ale też pomaga w rozszyfrowaniu jego przekazu. Myślę, że prawdziwy artysta zastanawia się nad powodami podejmowania pracy twórczej. Chce coś przekazać. Powinien więc umieć o tym mówić; wyjaśnić swoje motywy. Jeśli bowiem nie potrafi tego zrobić... czy naprawdę ktoś będzie chciał kupić jego dzieła? Być może znajdzie się kilku zainteresowanych. Nie sądzę jednak, by taki artysta mógł liczyć na zrobienie oszałamiającej kariery. Przykład: Tekst pt. Spotkanie w autobusie, dzięki któremu zrozumiałem coś ważnego narodził się dzięki spotkanemu przeze mnie człowiekowi (tak, w autobusie). Na podstawie przeprowadzonej z nim rozmowy napisałem opowiadanie. Zresztą wiele pisanych przeze mnie opowiadań powstaje w oparciu o autentyczne wydarzenia. Bardzo lubię takie teksty, ponieważ zwykle mogą nauczyć czytelnika czegoś ważnego, nie będąc przy tym czystą fikcją literacką. 6. Dlaczego robisz to, co robisz? Jest to bardzo ważne pytanie i często zadawane artyście podczas wywiadów. Właśnie dzięki temu pytaniu można zrozumieć, dlaczego artysta pasjonuje się swoją pracą i dlaczego ją lubi. Wszak poświęca jej sporą część swojego życia. Gdyby nie miał jakiegoś konkretnego powodu, byłby zaledwie hobbystą. Artysta musi wiedzieć, dlaczego jest zainteresowany akurat tym tematem, którym się zajmuje. Dlaczego uprawia tę dziedzinę sztuki. Dlaczego wybiera określone motywy. Co napędza go podczas pracy. Opowiadanie o tym wszystkim to doskonały sposób na zbudowanie emocjonalnej więzi z publicznością. Przykład: Mogę tutaj wykorzystać swoją osobę. Dlaczego zajmuję się pisaniem? Ponieważ (mówiąc w wielkim skrócie) odkąd pamiętam, zawsze chciałem pomagać ludziom w rozumieniu mechanizmów rządzących naszym światem. Uwielbiam tworzyć treści przekazujące wiedzę, którą może zastosować w swoim życiu każdy człowiek. Niezależnie od pochodzenia, poziomu wykształcenia czy osobistych przekonań (politycznych lub religijnych). Dokonuję analizy rzeczywistości i opisuję ją w najprostszy możliwy sposób. 7. W jaki sposób pracujesz? Aby lepiej zrozumieć pracę artysty, najlepiej zadać mu to pytanie. Każdy ma swój unikalny styl pracy, nawyki, techniki i upodobania. Każdy pobudza kreatywność na swój własny sposób. Stosuje zestaw wytycznych i procedur, mających na celu wykonanie zaplanowanej pracy. Sposób pracy jest mocno związany z zadaniami, przed jakimi staje artysta, oraz z jego codziennym życiem. To, co robi – jak to robi – wzbudza zainteresowanie wszystkich miłośników jego twórczości. Im więcej będą wiedzieli na ten temat, tym mocniej zwiążą się z artystą. Przykład: Ostatnio zacząłem czytać zbiór opowiadań Georga R. R. Martina. Jakież było moje zaskoczenie (pozytywne), gdy okazało się, że początek książki poświęcono samej twórczości autora. Martin osobiście przedstawia historię zebranych w zbiorze tekstów. Jako czytelnik zaczynam już na wstępie patrzeć inaczej na następujące po sobie opowiadania. Nabywam do nich emocjonalny stosunek, zanim jeszcze mam przyjemność poznać ich treść. 8. Jaka jest twoja historia? Ok. To pytanie, od którego być może powinienem był zacząć całą tę listę. To przecież podstawy: historia życia, pochodzenie, wykształcenie, życiowe doświadczenia. Od nich wszystko się zaczyna. Artysta zaczyna kształtować się, na długo przed rozpoczęciem kariery. Zanim stworzy pierwsze dzieło – udane lub nie – buduje swoją osobowość, która musi dorosnąć do bycia twórcą. Myślę, że trzeba podejść do tego pytania w szczególny sposób. Nie wystarczy powiedzieć: jestem z [tego czy owego miasta] lub urodziłem się w [takiej czy owakiej rodzinie]. Zamiast tego warto użyć tego pytania jako okazji do podkreślenia tych aspektów swojego pochodzenia kulturowego, które czynią artystę wyjątkowym – wyróżniają go na tle innych. Artysta może w tym momencie zanudzić odbiorcę albo... zyskać kilka dodatkowych punktów – zainteresować swoją twórczością jeszcze bardziej. Połączenie życiowej historii ze swoimi dziełami daje unikalną perspektywę oraz ujawnia ewolucję, jaką przeszedł artysta. 9. Co twoja sztuka oznacza dla ciebie? To pytanie powinno być traktowane z daleko idącą ostrożnością. Nie chodzi bowiem o nakierowanie odbiorców na to, co powinni odczuwać lub myśleć. Każdy człowiek inaczej postrzega sztukę. Nie wolno tutaj niczego narzucać. W przeciwnym razie obcowanie z twórczością artystyczną nie miałoby większego sensu. Natomiast przemyślenia samego artysty często są bardzo interesujące. Jeśli skupi się on wyłącznie na własnym rozumowaniu, może przyciągnąć kolejnych odbiorców. Zwiększy swój zasięg poprzez dzielenie się opiniami. A trzeba wiedzieć, że ludzie bardzo lubią poznawać czyjeś opinie – szczególnie cenionego przez siebie artysty. 10. W jaki sposób twoja praca komentuje aktualne problemy społeczne lub polityczne? Dzieła sztuki nie istnieją w próżni. Są – w większym lub mniejszym stopniu – powiązane z otaczającym je światem. Artysta również nie jest oderwany od rzeczywistości (zazwyczaj). Jest połączony z innymi ludźmi, społeczeństwem, gospodarką, przepisami prawa. Wszystko to na niego oddziałuje. Nic więc dziwnego, że w wywiadach pojawia się pytanie o komentarz na temat bieżących wydarzeń. Warto pamiętać, że niektóre z najbardziej szanowanych dzieł sztuki odgrywają znaczącą rolę w transformacji społeczeństw. Jeśli nie zastanawiasz się, w jaki sposób twoja praca odnosi się do obecnego krajobrazu społeczno-politycznego, tracisz ważną okazję do przyłączenia się do szerszej dyskusji. Wywiad z artystą Przygotowanie się do wywiadu (czy jakiejkolwiek rozmowy na temat twoich dzieł) jest bardzo ważne. Komuś może się wydawać, że wystarczy iść na żywioł. Poimprowizować trochę. Jakoś to będzie. Jasne, że jakoś to będzie. Jakoś. Chyba że jesteś wyjątkowo elokwentną osobą. Wtedy może pójdzie lepiej. Nie ma się jednak co oszukiwać. Już w szkole tak było, że osoby przygotowane do sprawdzianu miały wyższe oceny. Dlaczego nie wykorzystać tej samej zasady w dorosłym życiu? Wcześniejsze przygotowanie się do odpowiadania na pytania: pomaga uniknąć kłopotliwych błędów, które mogą powrócić w przyszłości, by prześladować cię na późniejszym etapie twojej kariery; jest niezwykle pożytecznym ćwiczeniem – pozwala usystematyzować własną wiedzę i poglądy; pomaga w opracowaniu skutecznej strategii działania – tak marketingowej, jak i czysto artystycznej; ułatwia przygotowanie wystawy swoich prac (to szczególnie ważne w początkowych etapach kariery artystycznej); sprawi, że będziesz mniej się stresować; rozwija kreatywność! Opowieść artysty może być bardzo interesująca, jeśli zostanie dobrze przygotowana. Z pewnością daje pewien kontekst prezentowanym pracom. Pozwala bardziej zagłębić się w sztuce, a przy tym przywiązać odbiorcę do dzieł, z którymi ma styczność. Jestem pewien, że pomaga to również w sprzedaży. I tym satysfakcjonującym – jak pierwszy zarobiony milion – akcentem kończę dzisiejszy artykuł. Mam nadzieję, że okaże się dla ciebie pomocny. Kategorie: Poradnik artysty 1. Po co robić wywiad? Wywiad daje ogromną szansę na pozyskanie wielu ciekawych i niepowtarzalnych informacji. Oczywiście wymaga od przeprowadzającego rozmowę sporego przygotowania. Ale spójrzcie na przygotowania do wywiadu jak na planowanie wyprawy w nieznane kraje. Bo przecież każdy człowiek jest inny. I taka też będzie każda rozmowa. 2. Do czego służy wywiad? Wywiad służy przede wszystkim do zdobywania informacji o poglądach, opiniach na różnorodne tematy, stylach życia, postawach – wszystkich kwestiach, które są złożone i nie dałoby się ich przedstawić w liczbowej, zwięzłej formie. Wywiady dobrze prowadzić z bardziej istotnymi informatorami, osobami, które mogą udzielać kluczowych informacji w danej dziedzinie (np. dyrektor szkoły, liderzy organizacji pozarządowych, burmistrz, uczniowie o szczególnych zainteresowaniach). Jest mniej efektywny od badań sondażowych, jeśli potrzebujemy uzyskać informacje na ten sam temat od większej liczby osób. 3. Dobre strony wywiadu możliwość dopytywania o interesujące kwestie; elastyczność (w zależności od rodzaju wywiadu); szansa na zdobycie większej ilości bardziej szczegółowych informacji; 4. Zagrożenia związane z tą metodą wywiad wymaga dobrego przygotowania osoby go przeprowadzającej; zbyt duża ilość materiału, który trudno potem przerobić; trudność z wyciąganiem wniosków z nieujednoliconego materiału; konieczność spisania wywiadu i kodowania najważniejszych informacji; konieczność zapisywania na bieżąco lub nagrywania ; 5. Jak przygotować się do wywiadu? Sprzęt – zabierzcie ze sobą dyktafon, papier i ołówek. Upewnijcie się, że dyktafon działa prawidłowo i macie do niego zapasowe baterie. Po co wam papier i ołówek? Otóż, te rzeczy nigdy nie zawiodą, więc będą dobry wyjściem awaryjnym. Mogą się też przydać do zapisywania pytań i przemyśleń, jakie nasuną się wam w trakcie rozmowy. Uwaga! Jeżeli wiesz, że twój rozmówca jest osobą nieśmiałą, bądź wyraźnie zauważysz, że peszy go dyktafon. Lepiej schowaj go i sporządź notatki samodzielnie na kartce. Uzyskasz w ten sposób szybciej zaufanie rozmówcy, a co za tym idzie przygotujesz lepszy materiał! Temat – określenie tematu wywiadu jest już połową sukcesu. Od tego zależy, z kim będziecie rozmawiać, czego chcecie się dowiedzieć i jakie pytania w związku z tym zadacie. Rozmówca – umówienie się na wywiad może zająć trochę czasu. Odpowiednio wcześniej zastanówcie się, jak dotrzecie do waszego rozmówcy. Jeśli chcecie dokładnie zbadać jakiś temat, musicie porozmawiać z osobami reprezentującymi różne punkty widzenia. Na przykład, interesujące was zagadnienie to stworzenie przestrzeni dla młodych na waszym osiedlu. Wtedy dobrze jest porozmawiać z waszymi rówieśnikami, ale też z pozostałym mieszkańcami osiedla i administratorem budynków. Miejsce – to, gdzie odbędzie się wywiad, często zależy od waszego rozmówcy. Równie dobrym miejscem może być kawiarnia jak i dom osoby, z którą przeprowadzacie wywiad. Ważne jest, aby wasz rozmówca czuł się tam komfortowo. Zadbajcie też, żeby nikt nie przeszkadzał wam w czasie wywiadu. Czas – to również zależy przede wszystkim od osoby, z którą będziecie rozmawiać. Przygotujcie się na to, że to wy będziecie się dostosowywać do terminu, jaki pasuje takiej osobie i ilości czasu jaką wam poświęci. Pytania – kiedy już wiecie z kim będziecie rozmawiać i jaki jest temat takiej rozmowy, czas zastanowić się nad pytaniami. Wcześniej przygotowane pytania ułatwią wam zapamiętanie tego, czego chcecie się dowiedzieć i pozwolą uniknąć krępującej ciszy. Ale nie trzymajcie się ich za wszelką cenę. Dajcie swojemu rozmówcy szansę na wypowiedzenie się. Odpowiedni strój – dostosujcie swój wygląd do tego, z kim będziecie rozmawiać. Ale nie chodzi nam tu o jakieś drastyczne zmiany. Po prostu, jeśli waszym rozmówcą będzie burmistrz postawcie na elegancję. Spokojnie możecie z niej zrezygnować, jeśli rozmawiacie z kimś w waszym wieku. 6. Jak przeprowadzić wywiad? Wyobraźcie sobie, że siedzicie już naprzeciwko swojego rozmówcy. Macie już przygotowany sprzęt i rozłożone przed sobą notatki. I co dalej? Przede wszystkim zadbajcie o przyjazną atmosferę rozmowy. Przedstawcie się. Spróbujcie chwilę porozmawiać na jakiś neutralny temat, np. pogoda czy wystrój wnętrza, w którym się znajdujecie. Jeśli znajdujecie się w kawiarni zaproponujcie rozmówcy ciastko, kawę, itp. Kiedy już czujecie, że można przejść do przeprowadzania wywiadu, nie zaczynajcie od razu od pytań. Wyjaśnijcie krótko, o czym chcecie rozmawiać i dlaczego ta rozmowa jest dla was ważna (koniecznie! Do czego zostanie użyta!). Dzięki temu osoba, z którą rozmawiacie, poczuje, że naprawdę wam zależy na wywiadzie właśnie z nią a nie kimś innym. Poproście też o zgodę na nagrywanie wywiadu. Przyszedł już czas na pytania. Jest kilka zasad, o których warto pamiętać zadając pytania podczas wywiadu: Nie zadawajcie pytań zamkniętych. Pytania powinny być tak skonstruowane, żeby dowiedzieć się jak najwięcej o poglądach rozmówcy na dany temat. Czyli nie pytajcie: ,,Czy jest Pan/-i za czy przeciw budowie obwodnicy w naszej miejscowości?” Zamiast tego zapytajcie: ,,Co Pan/-i myśli o budowie obwodnicy w naszej miejscowości?” Nie sugerujcie odpowiedzi. To niebezpieczna pułapka podczas każdego wywiadu. Dlatego wystrzegajcie się jej. Osoba której zasugeruje się odpowiedź, może odpowiadać tak, jak tego się od niej oczekuje, a nie tak jak naprawdę myśli. Zadawajcie pytania możliwie prostym językiem. Nie pytajcie o wiele rzeczy naraz. Rozmówca powinien mieć czas na zastanowienie się nad odpowiedzią na każde z postawionych przez was pytań. Pamiętajcie o pytaniach pomocniczych. Jeśli czujecie, że wasz rozmówca zbacza z interesującego was tematu, za pomocą takich pytań nakierujcie go na odpowiednie zagadnienie. Kiedy już stwierdzicie, że dowiedzieliście się wystarczająco, możecie zakończyć wywiad. Zakończyć rozmowę należy także wtedy, gdy trwa ona za długo, tzn. więcej niż godzinę. Kończąc wywiad także należy pamiętać o kilku rzeczach: Zadbajcie o to, żeby zakończyć rozmowę zagadnieniami nie wymagającymi od rozmówcy kolejnych wyczerpujących refleksji. Podziękujcie za spotkanie. Zapytajcie się, czy jeśli pojawią wam się nowe pytania, to czy będziecie mogli skontaktować się ponownie z rozmówcą. 7. O czym jeszcze należy pamiętać? W czasie przeprowadzania wywiadu warto zwrócić uwagę na kilka kwestii: Komunikujecie się nie tylko przez słowa. Równie dużo mówi wasze ciało. Dlatego zadbajcie o to, aby patrzeć rozmówcy prosto w oczy, swoją postawą dawać do zrozumienia, że jesteście w pełni skupieni na rozmowie. Wiele też mówi postawa osoby, z którą rozmawiacie. Czy wydaje się być rozluźniona czy raczej spięta? Takie spostrzeżenia warto zanotować. Słuchajcie uważnie. Nawiązujcie do tych zagadnień, które przed chwilą poruszył wasz rozmówca. Nie przerywajcie. Nie polegajcie na samej pamięci. Niestety ona zawodzi. Dlatego jeśli pojawi wam się myśl warta zapamiętania, zapiszcie ją od razu. Równie cennym materiałem są zdjęcia, dokumenty, rodzinne pamiątki. Jeśli rozmówce chce się z wami podzielić historią o nich, nie przeoczcie okazji na wzbogacenie swojego wywiadu. 8. To także może się przydać: do każdego z pytań badawczych należy ułożyć od jednego do kilku pytań wywiadu, które pozwolą uzyskać potrzebne informa posegregowane tematyczne i spisanie wyraźnie pytań w kolejności ich zadawania; - kolejność często może mieć bardzo duże znaczenie i mieć wpływ na zaufanie naszego rozmówcy do nas, treści jaką nam przekaże i jak ważne informacje odważy się przekazać. Pamiętaj! Osoba, z którą rozmawiasz powinna powiedzieć tobie jak najwięcej! próbne przeprowadzenie wywiadu – sprawdzenie, czy pytania są zrozumiałe i prowadzą do uzyskiwania odpowiedzi na pożądany temat – poproś o to twojego przyjaciela w przypadku pytań szczególnie istotnych lub mogących sprawiać trudność dobrze przygotować pytania pomocnicze, naprowadzające i uzupełniające; Po spisanym wywiadzie warto sprawdzić u innych źródeł, czy nasz rozmówca podał nam prawdziwą informację. Ludzie są różni i różne rzeczy lubią mówić. Skoro korzystasz z tych danych i przekazujesz je dalej – autorstwo błędnej informacji może zostać przekazane Tobie a nie twojemu rozmówcy. Jeżeli zamierzasz się później często powoływać na materiał zgromadzony w wywiadzie – po całkowitym spisaniu wywiadu i sprawdzeniu go przez korektę warto wysłać go do naszego rozmówcy na autoryzacje. Niech potwierdzi, że faktycznie spisałeś to, co on tobie powiedział. Uwaga! Nie zapomnij wziąć od swojego rozmówcy kontaktu, aby takową autoryzację umożliwić. 9. Co po wywiadze? Jeśli macie nagrany wywiad, należy go spisać, czyli stworzyć jego transkrypcję. Sztuka robienia wywiadów mówi, że należy spisać każde zarejestrowane na dyktafonie słowo. To żmudna praca, ale pozwala na dokładniejszą analizę zebranego materiału. Zbierzcie w całość spisany wywiad i notatki, które robiliście podczas rozmowy. To wszystko posłuży wam do przygotowania raportu, w którym przedstawicie wyniki wszystkich rozmów i wnioski, jakie się wam nasuwają. Powodzenia! (Wykorzystano materiały edukacyjne Centrum Edukacji Obywatelskiej, z Letniego Laboratorium Liderówka 2011) Materiał powstał w ramach dofinansowania przyznanego przez Fundację Bre Banku. best questions testers should ask an interviewer Czy zdarzyło Ci się zamykać w wywiadzie z niewygodną przerwą, kiedy usłyszałeś następujące pytanie od ankietera: „Jakieś pytania do mnie?” i na koniec odpowiedział „Nie”. Wiem, że tak. Dużo o tym myślałem i zadawałem sobie pytanie: „Czy nie miałem żadnych pytań?” Z pewnością tak. Ale w takim razie dlaczego ich nie wypowiedziałem? Po prostu nie byłem pewien, czy mogę zadawać pytania, które tkwiały w moich myślach. Czego się nauczysz: Pytania, które należy zadać ankieterowi Kategoria 1: Szczegóły związane z projektem lub szczegóły techniczne Kategoria 2: Pytania związane z kulturą Kategoria 3: Kroki po wywiadzie Wniosek rekomendowane lektury Pytania, które należy zadać ankieterowi Siedziałem, badając i analizując ten aspekt, i zestawiłem kilka pytań, które moglibyśmy zadać ankieterowi, gdybyśmy Linux jest lepszy niż Windows Podzieliłem je na obszary, aby ułatwić czytanie. Oto lista: Kategoria1: Szczegóły dotyczące projektu lub szczegóły techniczne Pytanie 1) Jaka będzie moja rola? Na przykład, Czy zamierzasz zostać liderem testów? Jeśli tak, to czego się od ciebie oczekuje? Czy będziesz bardziej zorientowany na zarządzanie, czy też będziesz bardziej praktyczny w wykonywaniu czynności testowych? Czy byłbyś zaangażowany w ocenianie członków swojego zespołu? P # 2) Czy jest to nowa pozycja, czy zastępuję poprzednio istniejącą, która jest obecnie pusta? P # 3) Czego dotyczy projekt, metodologii, modelu pracy i jakich technologii używamy? Testerzy mogą zapytać, jaka strategia testów jest stosowana w projekcie? Czy są jakieś narzędzia do automatyzacji lub plan automatyzacji, jeśli obecnie nie istnieją? P # 4) Na jakim etapie jest ten projekt? Zwykle nowi testerzy na poziomie podstawowym są dodawani do zespołu podczas wykonywania testów. Jednak nie zawsze jest to regułą. Dlatego warto dowiedzieć się, jakie będą Twoje najbliższe zadania. Pytanie nr 5) Komu zamierzasz się zgłosić? P # 6) Struktura organizacyjna? Wszystkie te pytania i powody, dla których zadajemy te pytania, są oczywiste. Dlatego nie ma potrzeby dalszego rozwijania. Przeczytaj także=> Pytania do rozmowy kwalifikacyjnej dotyczące testów ręcznych i automatycznych Kategoria 2: Pytania związane z kulturą Pytanie nr 1) Jaki jest ubiór? - To może zabrzmieć głupio, ale pierwszego dnia w słynnym sklepie odzieżowym w USA byłem jedyną osobą ubraną w garnitur, a reszta w szortach i klapkach. I tak, przez cały dzień byłam dziwną „kobietą”. Można było tego łatwo uniknąć. Pytanie nr 2) Jakiego środowiska pracy możemy się spodziewać? Niektóre miejsca są bardziej formalne niż inne. Niektórzy są poważniejsi niż inni. Niektóre firmy odtwarzają muzykę przez cały dzień, w innych nawet słuchanie muzyki we własnym odtwarzaczu MP3 ze słuchawkami jest uważane za niegrzeczne. Więc poznaj rodzaj miejsca, w którym będziesz pracować i zobacz, czy jest dla Ciebie odpowiednie. Kiedyś pracowałem dla firmy bankowej, która nie wpuszczała żadnych urządzeń z pamięcią, Bluetooth lub usługami transmisji danych. Przez cały rok czułem się jak nieletni przestępca, któremu odmówiono połączenia ze światem. Dla mnie to było dobre, było to zaangażowanie doradcze. Gdybym był zatrudniony na stałe, rzuciłbym i ruszył dalej. Czasami chemia musi działać, nawet na poziomie kultury organizacji. Warto się o tym wcześniej dowiedzieć. Kategoria 3: Kroki po wywiadzie P 1) Jakie są następne kroki w procesie rozmowy kwalifikacyjnej? - To pytanie pozwoli Ci wiedzieć, czy będzie kolejna runda rozmowy kwalifikacyjnej, czy też nadszedł czas na podjęcie decyzji. Pozwoli to uniknąć niespodzianek. P # 2) Kiedy mam zacząć? Jest to bardzo ważne, jeśli rozmawiasz o stanowisko, które wymaga relokacji lub powiadomienia poprzedniego pracodawcy. Zawsze warto być poinformowanym. P # 3) Czy jest coś, czego potrzebujesz ode mnie (na przykład moje referencje lub inna dokumentacja), zanim przejdziemy do następnego kroku? Dzięki temu zorientujesz się, czy rozmowa kwalifikacyjna zakończyła się sukcesem, czy nie. Oprócz tego możesz zapytać o: jak korzystać z plików swf Pytanie nr 1) Jak wyglądałby rozwój kariery w tej firmie? Pytanie nr 2 ) Jak długo firma działa w tej branży? (Ponadto, gdybyś mógł wcześniej zebrać tego rodzaju informacje, będzie to bardziej korzystne. Ale jeśli tego nie zrobisz, możesz zapytać ankietera). To nie wszystkie, ale kilka z nich, aby dać ci ogólny pomysł. Wniosek Pamiętaj, aby zadać te pytania w odpowiednim czasie i skieruj ich do odpowiedniego ankietera . Na przykład, pytania należące do kategorii 1 są najbardziej odpowiednie dla kierownika projektu lub ankietera technicznego. Z drugiej strony, jeśli masz pytania dotyczące świadczeń lub zasad urlopowych lub innych zasad organizacji, najlepiej zwrócić się do HR. Mam nadzieję, że ten artykuł zawiera wskazówki dotyczące tego, czego możesz chcieć dowiedzieć się o swoim przyszłym pracodawcy. Mówi mi o tym moje osobiste doświadczenie awans zawodowy jest lepszy, gdy między firmą a pracownikiem istnieje długoterminowe zaangażowanie . Podejście do pracy może być świetne, aby zebrać umiejętności z różnych miejsc i urozmaicić nasze doświadczenia, ale szanse na awansowanie po szczeblach kariery i szanse na objęcie bardziej odpowiedzialnych stanowisk pojawiają się, gdy jesteś na dłuższą metę. Tak więc, choć ważne jest, aby przejść przez rozmowę kwalifikacyjną, ważne jest również dokonanie świadomego wyboru, czy przyjąć pracę, czy nie. Wybierz mądrze i baw się dobrze w swojej wymarzonej pracy! :) O autorze: Ten post pochodzi od członka zespołu STH Swati S. Jak zawsze, chcielibyśmy usłyszeć od Ciebie wszystkie Twoje doświadczenia. Czego szukasz, decydując się za lub przeciw firmie? Jakie pytania zadałeś ankieterowi? Prosimy o pozostawienie komentarzy i pytań poniżej. rekomendowane lektury Ostatnia aktualizacja 25 listopada 2021 Wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej to doskonały pomysł na badania. Jeżeli szukasz łatwej metody badawczej, a nie możesz użyć ankiety, to wywiad jest idealny. Dlaczego? Czytaj ten artykuł do samego końca. Potrzebujesz szybkiej pomocy z rozdziałem metodologicznym lub badawczym opartym na wywiadzie? Kliknij poniżej –> Badania w pracy dyplomowej. Błyskawiczna pomoc –> Wzory rozdziałów metodologicznych opartego na wywiadzie –> Wzory rozdziałów badawczych opartego na wywiadzie –> Przykładowe wywiady z 18 kierunków Pobierz prezent🎁 –> Przykładowa praca licencjacka i planner pisania Wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej. Definicja trudna Wywiad – najogólniej biorąc – jest rozmową kierowaną, w której biorą udział co najmniej dwie osoby: prowadzący wywiad i respondent. Nie jest to konwersacja, lecz taka rozmowa, poprzez którą badający chce uzyskać od respondenta dane określone celem badań. Dlatego socjologowie słusznie wskazują na ten fakt, że jest to swoista metoda badań, w której zakłada się ścisłe współdziałanie ze sobą badającego i respondenta. Wywiad jest pewnym procesem, w którym badający stara się oddziaływać na badanego stawianymi pytaniami i skłonić go do udzielenia wypowiedzi na temat będący przedmiotem badań . Wywiad w pracy dyplomowej. Definicja trudna. Źródło: Janusz Sztumski, „Wstęp do metod i technik badań społecznych”, Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice 2005 Wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej. Definicja od Magistra na 5 Wywiad to sposób pozyskania informacji do swoich badań poprzez rozmowę, przeprowadzoną według określonego planu. Wywiad to dialog, który umożliwi Ci osiągnięcie postawionego celu badań. Wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej. Definicja łatwa. Źródło: Magister na 5 Wywiad jako metoda badawcza w pracy licencjackiej i magisterskiej Bardzo możliwe, że wywiad do tej pory kojarzył Ci się z gadającymi głowami z telewizji. Albo z kłótniami przemądrzałych polityków. Jeżeli obrzydła Ci telewizja, to pewnie zainteresowałeś się wywiadami z YouTube’a. Twórcy takich kanałów, jak np. Expert w Bentleyu, 7 metrów pod ziemią, Nam Zależy – pokazują, jak powinno wyglądać rzetelne i niezależne dziennikarstwo. Jeżeli jeszcze tego nie widziałeś, to naprawdę polecam. A może Ty chciałbyś wcielić się w rolę dziennikarza i przepytać ciekawego gościa? Mam dobrą wiadomość! Ty także możesz zostać takim „minidziennikarzem”. Wywiad sprawdza się doskonale jako metoda badawcza w pracy licencjackiej i magisterskiej Kiedy warto zastosować wywiad w swojej pracy dyplomowej? Gdy znasz jedną bardzo ciekawą osobę, z którą możesz porozmawiać – np. prezesa dużej firmy. Gdy znasz osoby z wielkimi kompetencjami w danej dziedzinie, uznawanymi za ekspertów. Potrafisz wejść w bezpośredni kontakt z badaną osobą i zbudować zaufanie. Dzięki temu uzyskasz bardziej szczere, precyzyjne oraz wyczerpujące odpowiedzi. Gdy masz niewielką, ale ciekawą grupę badawczą. Maks. 5–15 osób, np. kierownicy działów firmy. Gdy masz mało czasu. Wywiad przeprowadzisz w maks. 2 godziny. Gdy do tematu badań podchodzisz bardzo ambitnie i potrzebujesz uzupełnić informacje, np. z ankiety. Wzory wywiadów. 18 kierunków!!! 1. Administracja (POBIERAM ⬇) 2. Bezpieczeństwo wewnętrzne (POBIERAM ⬇) 3. Pedagogika. Edukacja przedszkolna (POBIERAM ⬇) 4. Pedagogika. Edukacja wczesnoszkolna (POBIERAM ⬇) 5. Ekonomia (POBIERAM ⬇) 6. Logistyka (POBIERAM ⬇) 7. Marketing (POBIERAM ⬇) 8. Pedagogika (POBIERAM ⬇) 9. Pielęgniarstwo (POBIERAM ⬇) 10. Psychologia (POBIERAM ⬇) 11. Ratownictwo medyczne (POBIERAM ⬇) 12. Resocjalizacja (POBIERAM ⬇) 13. Turystyka (POBIERAM ⬇) 14. Zarządzanie (POBIERAM ⬇) 15. Kosmetologia (POBIERAM ⬇) 16. Dietetyka (POBIERAM ⬇) 17. Fizjoterapia (POBIERAM ⬇) 18. Finanse i rachunkowość (POBIERAM ⬇) Inne metody badawcze 1. Rozdział badawczy – analiza dokumentów (POBIERAM ⬇) 2. Rozdział badawczy – wywiad (POBIERAM ⬇) 3. Rozdział badawczy – metoda obserwacji (POBIERAM ⬇) 4. Rozdział badawczy – studium przypadku (POBIERAM ⬇) ❗ W pakiecie dużo taniej! (ZOBACZ PAKIETY: ROZDZIAŁ BADAWCZY + METODOLOGIA ⬇) ✔Chcesz zobaczyć darmowy rozdział badawczy? Pobierz go tutaj» Zamówiony materiał otrzymasz na maila w ciągu 60 sekund od opłacenia zamówienia! Na jakich kierunkach najlepiej stosować metodę wywiadu? Mam dobrą wiadomość. Wywiad możesz zastosować na każdym kierunku. Nie wierzysz? Zobacz przykłady zastosowania wywiadu na 18 kierunkach studiów» Ankieta czy wywiad w pracy dyplomowej – co lepsze? Wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej może Ci się wydawać bardzo podobny do ankiety. Przecież w obu metodach Twój badany odpowiada na pytania. Tylko ankietę wypełnia sam, a wywiad przeprowadzasz w cztery oczy poprzez bezpośrednią rozmowę. Największa różnica dotyczy zadawanych pytań. W ankiecie możesz dać nawet 30 pytań. W większości są to pytania zamknięte z sugerowanymi odpowiedziami. Dajesz tylko 2–3 pytania otwarte. W wywiadzie zadasz zazwyczaj do 10 pytań i to wystarczy. Są to pytania otwarte, zachęcające do szczerych i wyczerpujących odpowiedzi. Dlatego nie ma jednoznacznej odpowiedzi, co jest lepsze. Ankieta jest lepsza, gdy chcesz przebadać szerszą zbiorowość na poziomie bardziej ogólnym. Wywiad jest lepszy, gdy chcesz przepytać kilka bardzo wyróżniających się jednostek. Przykładowo: Ankieta: uczniowie, rodzice, nauczyciele, studenci, szeregowi pracownicy itp. Wywiad: laureaci konkursów szkolnych, dyrektorzy, prezesi, biznesmeni, artyści, naukowcy itp. Czyli: Ankieta: jakaś określona i liczna zbiorowość, o cechach typowych. Wywiad: mniej liczna elita społeczna, intelektualna, biznesowa itp. Zawsze dobrze mieć konkretne przykłady. Przyspieszy to Twoją pracę. Zobacz poniżej. Przykład rozdziału metodologicznego z wywiadem» Przykład rozdziału badawczego z wywiadem» Jak opracować wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej To bardzo proste. Musisz wykonać 3 kroki, które przedstawia poniższy rysunek (kliknij rysunek, by powiększyć). 1. Określ cel i problematykę swojego wywiadu Wyobraź sobie, że prowadzisz wywiad ze wspaniałym ekspertem. Świetnie się rozmawia. Czujesz, że nawiązaliście nić porozumienia. Jest między Wami flow niczym między zakochanymi nastolatkami. Teraz uważaj. Możesz bardzo łatwo popłynąć w rozmowie. Dlatego nigdy nie zapominaj o celu swojego wywiadu! Pamiętaj, po co spotkałeś się z daną osobą i jakie informacje chcesz dokładnie uzyskać. Jeżeli ich nie dostaniesz, wywiad będzie tylko luźną, towarzyską pogawędką, z której nic nie wynikło. Cele i problematykę wywiadu opisz wcześniej w metodologii badań. Zobacz przykładową metodologię badań do wywiadu» 2. Ustal szczegółową listę pytań, które będą główną treścią rozmowy Czyli po prostu przygotuj kwestionariusz wywiadu. I pamiętaj – pytania formułuj tak, abyś mógł uzyskać niezbędne Ci informacje. Do tego tematu przejdziemy później, teraz zobacz przykładowe kwestionariusze wywiadu. Przykłady kwestionariuszy wywiadu» 3. Wywołaj pozytywną i szczerą motywację do wypowiedzi To temat rzeka. Wiadomo wywiad to bardzo osobista forma. Jak osoba Ci zaufa, to możesz liczyć na ciekawe i szczere odpowiedzi. Musisz pokazać, że jesteś fajnym człowiekiem. Przygotuj się do rozmowy. Pokaż zainteresowanie i znajomość tematu. Dowiedz się jak najwięcej o Twoim badanym. Poznaj jakieś ciekawostki z jego życia, poznaj jego branżę. Obejrzyj inne wywiady, w których wziął udział. Zacytuj jego najlepsze słowa. W ten sposób zyskasz przychylność. Jakie są rodzaje wywiadów w pracy licencjackiej i magisterskiej? Teraz opowiem Ci krótko o rodzajach wywiadów w pracach dyplomowych. Powiem Ci, co warto stosować, a co nie. 1. Wywiad skategoryzowany w pracy dyplomowej Standard. Najczęściej stosowany rodzaj wywiadu. Zadajesz tylko pytania, które wcześniej zapisałeś w kwestionariuszu wywiadu. Nie improwizujesz i nie pytasz o nic więcej. Czy warto stosować? Tak, szczególnie jeżeli robisz ten sam wywiad z kilkoma osobami. Umożliwi to łatwe porównanie wyników. Nie bądź jednak zaciekłym wyznawcą tego sposobu. Jeżeli w trakcie rozmowy ciśnie Ci się na usta jakieś pytanie dodatkowe – śmiało je zadaj. 2. Wywiad nieskategoryzowany w pracy dyplomowej Idziesz na rozmowę na kompletnym luzie. Przygotowujesz tylko ogólny plan rozmowy i kilka zagadnień, które poruszysz. Nie przestrzegasz kolejności pytań, dając się wciągnąć w karuzelę rozmowy. Możesz także zadawać dowolne pytania dodatkowe, które wpadną Ci do głowy w trakcie rozmowy. Czy warto stosować? Nie, chyba że jesteś megadoświadczonym redaktorem i przeprowadziłeś już setki wywiadów. W innym przypadku nie osiągniesz celu badań, a wywiad stanie się pogawędką o niczym. W najlepszym przypadku. W najgorszym zje Cię stres, zapomnisz, jak się nazywasz, i nie będziesz w stanie zadać nawet jednego pytania. Twój badany stwierdzi, że się nie przygotowałeś i pozostanie tylko niesmak. 3. Wywiad jawny w pracy dyplomowej Informujesz badanych o tym, że prowadzisz wywiad. Czyli pytasz badanego, czy zgodzi się na wywiad, który opublikujesz w pracy dyplomowej. Tak po prostu, bez żadnych podchodów. Czy warto stosować? Tak. Moim zdaniem to jedyna dopuszczalna forma w pracy dyplomowej. 4. Wywiad ukryty w pracy dyplomowej Nie informujesz badanego, że prowadzisz wywiad. Nie mówisz o celach i przedmiocie rozmowy. Udajesz luźną przyjacielską pogawędkę, ale tak naprawdę chcesz uzyskać interesujące informacje. Tę metodę stosuje się przy tematach drażliwych lub takich, gdzie rola społeczna badanego każe mu odpowiadać w określony sposób. Przykład 1 Luźno sobie rozmawiasz z burmistrzem gminy Pszczyny Nieduże, tak niby przypadkowo pytając go o korupcję w urzędzie. I czy może on też czasami „bierze w łapę”. Przykład 2 W sobotę na grillu przy piwku rozmawiasz z sąsiadem policjantem i niby przypadkowo pytasz go, czy łamie przepisy ruchu drogowego. A potem opiszesz to w swojej pracy. HEHE 🤣 Czy warto stosować? Nie. Jesteś za cienki, aby bawić się w detektywa. Twój obiekt badawczy szybko wykryje podstęp i narazisz się tylko na ośmieszenie. W określonych środowiskach możesz nawet, mówiąc po chamsku – dostać w ryj 😱🥵 5. Wywiad indywidualny w pracy dyplomowej Prowadzisz wywiad tylko z jednym badanym. Czy warto stosować? Tak. Jeżeli zbudujesz zaufanie i zadbasz o dobrą atmosferę, badany powie Ci więcej. Ten rodzaj wywiadu pozwala na poruszanie bardziej osobistych kwestii. 6. Wywiad zbiorowy w pracy dyplomowej W Twoim badaniu uczestniczy jednocześnie kilka osób. Np. grupa kierowników, nauczycielki, dyrektorów itp. Uzyskujesz wtedy informacje obszerne i bardziej obiektywne. Czy warto stosować? I tak, i nie. Zebranie grupy w jednym miejscu, o jednym czasie to dodatkowe zamieszanie i marnowanie czasu. Wywiadom zbiorowym towarzyszą emocje, które zmniejszają wiarygodność badań. Dlatego jeżeli masz grupę do 10 osób, lepiej z każdą osobą przeprowadzić wywiad indywidualny. Wywiad ekspercki w pracy dyplomowej Niezależnie, jaki rodzaj wywiadu wybierzesz, dąż do tego, aby był to wywiad ekspercki. Szukaj respondenta, o którym wiadomo, że ma dużą wiedzę o przedmiocie badania, jest specjalistą w tej dziedzinie. I szukaj zawsze praktyków danej dziedziny. Teorię każdy może przeczytać sobie w Wikipedii. Liczy się praktyka. Kogo wybrać do wywiadu? Przykład 1 Nauczyciela przedsiębiorczości z lokalnego liceum czy Wujka Janka, który ma 4 budki z lodami i 2 z kebabami? Wynik: Wujek Janek 👍 Kogo wybrać do wywiadu? Przykład 2 Doktora wykładającego teorię zarządzania na prywatnej uczelni w małym miasteczku czy Adama – właściciela dużego autoryzowanego serwisu Audi w 200-tysięcznym mieście? Wynik: Adam 👍 Zachowując pełen szacunek dla teoretyków – wybieraj praktyków. Przecież piszesz rozdział badawczy. Kwestionariusz wywiadu w pracy licencjackiej i magisterskiej – definicja Kwestionariusz wywiadu to spis pytań, opracowanych i ułożonych celowo. Dzięki temu masz powtarzalność i porównywalność wywiadów. Przykład: Przeprowadzasz wywiad z 10 kierownikami. Każdemu zadajesz te same pytania. Dzięki temu porównasz łatwo odpowiedzi kierownika produkcji z kierownikiem marketingu. Kwestionariusz wywiadu nigdy nie jest do końca zamknięty. Jeżeli z kimś Ci się świetnie rozmawia i nasuwają się dodatkowe pytania – zadawaj je! Jakie pytania zadawać w kwestionariuszu wywiadu w pracy licencjackiej i magisterskiej? Podczas konstruowania pytań pamiętaj o 3 najważniejszych zasadach. 1. Odpowiednia treść pytań Zadawaj trafne pytania. Pytaj tylko o to, co zamierzasz uwzględnić w swoim badaniu. Zawsze miej przed oczami cel swoich badań. Dostosuj pytania do wiedzy odpowiadającego. Dyrektora marketingu nie pytaj o to, ile firma kupuje papieru toaletowego. Dyrektora generalnego nie pytaj o pierdoły – jego czas jest naprawdę bardzo cenny. Itp. Nie zadawaj pytań o zdarzenia bardzo odległe w czasie. Badany już dawno o nich zapomniał. Raczej unikaj bardzo kontrowersyjnych pytań. Badany aż tak Ci nie zaufa. A nawet jeśli, to umieszczając te pytania w swojej pracy, możesz obrazić promotora, recenzenta, woźną, Pana Kazia z portierni itp. A wtedy problem masz jak w banku. Ogólnie w pracy dyplomowej unikaj kontrowersji. 2. Odpowiednia forma pytań Zadawaj zrozumiałe pytania. Twój badany naprawdę nie ma czasu domyślać się, o co Ci chodzi. Zadawaj pytania w języku zbliżonym do języka, używanego przez badanego. Stosuj język służbowy do służbistów. Stosuj język luzacki do luzaków. W ten sposób szybko nawiążesz porozumienie. Nie zadawaj dwuznacznych, podchwytliwych pytań. Badany w najlepszym przypadku Cię wyśmieje, a w najgorszym – podziękuje za wywiad. Nie sugeruj odpowiedzi. Po to pytasz, aby poznać pogląd badanego, a nie narzucić swój tok myślenia. 3. Odpowiednia kolejność i liczba pytań Zaczynaj od pytań łatwiejszych na rozgrzewkę, potem stopniowo przechodź do trudniejszych. Unikaj chaosu. Każde pytanie niech dotyczy jednego zagadnienia. Kwestionariusz wywiadu w pracy licencjackiej i magisterskiej – przykłady Zawsze dobrze mieć jakieś materiały przykładowe, stanowiące wzór i inspirację do napisania swoich. Metodę wywiadu bardzo lubimy, dlatego przygotowaliśmy sporu przykładów. Zobacz przykładowe kwestionariusze wywiadu» Zobacz rozdział badawczy z wywiadem» Zobacz metodologię z wywiadem» Co wpływa na powodzenie wywiadu w pracy dyplomowej? Możesz zadać nawet najlepsze pytania, a wywiad okaże się klapą. Dlaczego? Sukces lub porażka zależy od Twojego rozmówcy. Już wyjaśniam. Z jaką osobą najlepiej przeprowadzić wywiad do pracy licencjackiej lub magisterskiej? Przeprowadź wywiad z osobą, która: Jest ciekawa danego tematu. Najlepsi są prawdziwi pasjonaci danej dziedziny. Często potrafią mówić na dany temat godzinami. Chce Ci pomóc. Czyli po prostu fajna osoba, która bezinteresownie z Tobą porozmawia i udzieli ciekawych informacji. Tu może być ciężko, bo eksperci to zazwyczaj bardzo zapracowane osoby, które cenią swój czas. Zawsze możesz obniżyć poprzeczkę i zamiast menadżera wysokiego szczebla z korporacji, wybrać swojego wujka, który ma firmę hydrauliczną zatrudniającą 10 osób. Taki wywiad może być nawet lepszy. Lubi rozmawiać. Mówiąc kolokwialnie osoba gadatliwa, powie Ci po prostu więcej niż mruk cedzący każde słowo. I takie osoby wybieraj. Jednocześnie unikaj osób mających tak zwaną „sraczkę werbalną”, które mówią bardzo dużo, ale nic na temat. Przez wywiad chce się wyróżnić lub wypromować. Pewnie nie masz kanału na YouTubie z 200 tys. subskrypcji, więc raczej nie przyciągniesz osób medialnych z czołówki polskich ekspertów. Ale dla wielu osób, samo to, że będziesz chciał z nimi przeprowadzić wywiad, to wielkie połechtanie ego. Weź to pod uwagę przy szukaniu chętnych. Ma ciekawość poznawczą. Po prostu szukaj osób ciekawych świata, ludzi otwartych na nowe doświadczenia. Do wywiadu nie zapraszaj buców, których świat zatrzymał się na pracy w fabryce i wieczornym piwku przed telewizorem. Z jakimi osobami nie przeprowadzać wywiadu do pracy dyplomowej? Nie przeprowadzaj wywiadu z osobą, która: Nie lubi się wysilać, jest leniem. Za dużo Ci nie powie, najwyżej kilka truizmów, które sam znajdziesz w Internecie w 5 minut. Czyli 65-letni dyrektor wiejskiej szkoły przyspawany do stołka to raczej słaby pomysł. Boi się własnego cienia. Nie wybieraj rozmówcy, który boi się konsekwencji wynikających z udzielenia wywiadu. Tak jak wyżej. Nie powie Ci nic ciekawego, bo się boi. Jest drażliwa na punkcie tematu wywiadu. Ponieważ wywiad szybko zamieni się w kłótnię. Unikaj ludzi fanatycznych, zawziętych wyznawców jednej teorii. Z nimi nie ma żadnej rozmowy. Zasłania się brakiem kompetencji. Wybieraj osoby, które są za coś odpowiedzialne. I nie wypierają się tej odpowiedzialności. Do której jesteś źle nastawiony. Jak kogoś bardzo nie lubisz, to z nim nie gadaj. Proste? Ta osoba to szybko wyczuje, a Ty zniekształcisz wyniki wywiadu. Chce się pokazać z jak najlepszej strony. Unikaj chwalipięt, osób, które prawie nic nie zrobiły, a muszą się koniecznie chwalić. Wójt, który przez 8 lat wybudował 500 metrów chodnika, to zły rozmówca. Znalazła się w całkiem nowej sytuacji społecznej lub zawodowej. Osoba, która dyrektorem dużej instytucji jest od 2 miesięcy, słabo nadaje się do wywiadu. Ona sama jeszcze dobrze nie ogarnia swoich działań, więc nic ciekawego Ci nie powie. Zostaw ją w spokoju. Aby lepiej zapamiętać przedstawione powyżej informacje, spójrz na poniższy rysunek (kliknij rysunek, by powiększyć): Przykładowy rozdział badawczy z wywiadem Zastanawiasz się, jak powinien wyglądać Twój rozdział badawczy z wywiadem? Ja polecam klasyczny schemat, jak poniżej: Charakterystyka badanych osób Dajesz tutaj ogólną charakterystykę badanej osoby (osób). Skrótowo przedstawiasz cechy, które mogą mieć wpływ na wyniki badania. Wyniki badań W tym podrozdziale omawiasz kolejne pytania, wypowiedzi respondenta (respondentów) na każde pytanie. Na końcu robisz ich podsumowanie i krótką analizę. Wnioski Opisujesz wnioski i spostrzeżenia, najważniejsze informacje związane z analizą wypowiedzi respondenta (respondentów). Najlepiej będzie, jak wnioski przedstawisz w punktach. Chcesz wiedzieć więcej i nauczyć się pisać rozdział badawczy z wywiadem? Polecam Ci przykładowe rozdziały. Tam dostaniesz cały schemat pisania krok po kroku. Naprawdę konkret materiał. Tysiące zadowolonych studentów nie może się mylić 😎 Przykładowy rozdział badawczy – wywiad» Czy warto wybrać metodę wywiadu w pracy licencjackiej? Tak, szczerze polecam Ci zrobienie wywiadu do swojej pracy. Wywiad zajmuje drugie miejsce w rankingu polecanych przez Magistra na 5 metod badawczych. Łatwy, szybki, ciekawy. Te 3 argumenty powinny Ci wystarczyć, aby zdecydować. My także dobrze znamy tę metodę badawczą. Mamy dużo materiałów i zawsze możesz liczyć na naszą pomoc. Wywiad w pracy licencjackiej i magisterskiej. Pomoc przy badaniach Potrzebujesz pomocy z rozdziałem metodologicznym lub badawczym? Wypełnij formularz» Przygotowaliśmy bardzo dużo dodatkowych materiałów. Dzięki nim sam zrobisz wywiad w pracy licencjackiej lub magisterskiej. Albo zastanowisz się nad wyborem innej metody badawczej 😊 Zobacz wzory rozdziałów metodologicznych plus materiały premium» Zobacz wzory rozdziałów badawczych plus materiały premium» Jeżeli dalej masz wątpliwości, napisz. Wspólnie rozwiążemy Twój problem. Napisałem rozdział badawczy. Co dalej? Naucz się pisać bez plagiatu. Sprawdź kurs online: –> Piszę Bez Plagiatu. Kompleksowy kurs pisania prac Zobacz, jakie materiały mogę Ci jeszcze zaproponować: –> Sklep Magistra na 5 ✔ Przygotuj wstęp: Wstęp do pracy dyplomowej. Jak go przygotować? ✔ Przygotuj zakończenie: Jak napisać zakończenie do pracy dyplomowej? Wielka prośba Przydał Ci się ten artykuł? Pomogłem Ci? Pomóż mi dotrzeć do innych osób, którym ta wiedza może pomóc. Jak to zrobić? 1. Udostępnij na FB 👍📣 2. Podeślij znajomemu link mailem lub na Messengerze 📧 3. Zostaw komentarz poniżej ⬇⬇ Możesz nawet ponarzekać. Dla mnie zaszczytem jest, że przeczytałeś do końca. Nie zapomnij o prezencie!

jakie pytania zadać w wywiadzie